آداب معاشرت با ا فراد محلي منطقه اي كه وارد آن مي شويد

چه اهل سفر باشيد يا نباشيد، ممكن است در مورد نحوه درست برخورد با جامعه ميزبان و مردم بومي چيز زيادي ندانيد. شايد حتي به فكرتان هم نرسيده باشد كه براي داشتن سفري با كيفيت‌تر و ايمن‌تر نياز به دانستن نكات زيادي درباره رفتار با جامعه ميزبان داريم، زيرا قبل از اين كه آن محل مقصد سفر ما باشد، خانه و محل زندگي و كسب‌وكار انسان‌هاي ديگري است.

تا مي‌توانيد مودب و متواضع رفتار كنيد

در برخورد با افراد محلي، روستانشينان، عشاير و چوپان‌ها محترم و متواضع باشيد و ادب را رعايت كنيد و هنگام سلام كردن به افراد مسن، پيش‌دستي كنيد. تجربه شخصي خيلي از  طبيعت‌گردها و گردشگران نشان مي‌دهد كه اين افراد به اغلب مسافرها به چشم جوان‌هايي با سواد و با فرهنگ نگاه مي‌كنند و انتظار ندارند از شما بي‌احترامي يا رفتارهاي عجيب و غريب ببينند. هنگام عبور از روستا، از شوخي كردن با همراهان خود پرهيز كنيد و در نظر داشته باشيد كه ورود شما به روستا به ويژه در لباس و تجهيزات طبيعت‌گردي يا كوه‌نوردي كه معمولاً رنگ‌هاي شادي هم دارند، كنجكاوي جمعيت روستايي را برمي‌انگيزد و حركات و رفتار شما را زير ذره‌بين آنها قرار مي‌دهد يا حداقل برايشان جالب است. محلي‌ها خود را از لحاظ جسماني و برخورد با طبيعت قوي‌تر از شهري‌ها مي‌دانند‌. سعي كنيد توي ذوقشان نزنيد.

مراقب حريم خصوصي بومي‌ها باشيد

 در برخورد با بچه‌ها مهربان و صبور باشيد و از اينكه ممكن است دنبال شما راه بيفتند و وسايل شما را از روي كنجكاوي لمس كنند، تعجب نكنيد. همچنين قبل از اينكه مشغول عكس گرفتن و فيلمبرداري از داخل روستا شويد، حتما از فرهنگ و آداب و رسوم منطقه مطلع شويد. از همه چيز و همه كس عكس نگيريد. برقراري حس امنيت و احترام به حريم خصوصي به ويژه براي خانم‌هاي محلي به هر عكس زيبايي ارجحيت دارد.

لطفا به محيط و هنجارهاي بومي احترام بگذاريد

در مقابل درب ورودي خانه‌ها بي‌دليل توقف نكنيد و سعي كنيد در اماكن عمومي مانند مغازه‌هاي آن روستا يا شهر كوچك، قهوه خانه، مسجد يا ميدان بزرگ منطقه جمع نشويد. از پوشيدن شلوارك و ركابي در داخل روستا يا هنگام عبور از كنار چادرنشينان پرهيز كنيد .سعي كنيد تا جايي كه امكان دارد لباس‌هاي ساده بپوشيد يا حتي همرنگ محلي‌ها شويد. (بر متفاوت جلوه كردن اصرار نورزيد). هنگام ورود به اماكن مذهبي كه معمولاً با اسامي مثل پير ، قدمگاه ، اجاق ، زاويه ، آستانه ، سقاخانه و …. شناخته مي شود، دقت داشته باشيد كه اينگونه اماكن در نظر افراد محلي از قداست و احترام زيادي برخوردار هستند. برخي از درختان مثل درخت توت ، زال زالك ، سدر (كنار)  هم مقدس شمرده مي‌شوند، البته اين قداست از مكاني به مكان ديگر فرق مي كند. پيش از اين هم درباره درختان مقدس در فرهنگ ايراني صحبت كرده بوديم.

وارد مناطق كشت‌وكار نشويد

 از ورود به كشتزارهاي گندم و علفزارهايي كه در انحصار افراد قرار دارند، خودداري كنيد. در صورت اجبار از مرزهاي موجود بين قطعه زمين‌ها عبور كنيد. يادتان باشد كه اين زمين‌ها يا باغ‌ها منبع درآمد روستاييان است يا متعلق به شخص ديگري است كه روستايي برايش كار مي‌كند و به اضافه چند راس گوسفند همين مزارع كوچك تنها منابع درآمد آن‌ها است. از آنجا كه در فصل كاشت يا موقع وجين و برداشت محصول، زنان و دختران جوان هم پا به پاي مردان در مزارع و باغات مشغول كار كردن هستند بايد از ورود به آنجا بدون اجازه جداً خودداري كنيد. حتما در صورت ورود ناخواسته به ملك خصوصي افراد در مواجهه با اعتراضشان به جاي بحث و مجادله، از آنها عذرخواهي كنيد.

به حقوق حيوانات احترام بگذاريد

در برخورد با سگ‌هاي گله سر به سر آنها نگذاريد و خشم آن‌ها را برانگيخته نكنيد، زيرا اين كار موجب نارضايتي صاحب گله مي‌شود. در مقابله با سگ‌هاي وحشي از خود چوپان يا صاحب سگ كمك بگيريد. اگر از محل گذر شما گله گوسفندان يا بزها عبور مي‌كنند نظم گله را با توقف بي‌جا يا عكاسي كردن بهم نزنيد. حيوانات كوچك‌تر را از مادرشان جدا نكنيد و اصرار نداشته باشيد حتما براي گرفتن يك عكس سوار اسب‌ها شويد.

هوشمندانه و با دقت از محلي‌ها اطلاعات كسب كنيد

موقع پرسيدن آدرس يا فاصله بين دو منطقه توجه داشته باشيد كه افراد محلي در تخمين زمان‌ها، معمولاً به دليل عدم استفاده زياد و روزمره از ساعت يا به علت آشنايي و رفت و آمد زياد در محل و از سر عادت آن محل را نزديك‌تر از آنچه هست برآورد مي‌كنند و برعكس، در دوري فاصله‌ها دچار اغراق و مبالغه مي‌شوند. فراموش نكنيد كه زندگي در طبيعت با طلوع و غروب آفتاب ارتباط بيشتري دارد.