گويش مردم اردستان گويش اصيل ايراني است. دليل آن زباني است كه چندين هزار سال پيش تا كنون بر جاي مانده، اين زبان منشعب از فرس قديم پارسي ميباشد و زبان اوستائي است كه لغات و اصطلاحات خارجي كمتر در آن نفوذ كردهاست. ساكنان اردستان در گويش محلي خود از آن با عنوانهاي ارسن،ارسون، اردستون، ارسون، اسوم و اسون ياد ميكنند. استاد مهدي مشتاقي نويسنده چند جلد كتاب راجع به اردستان مي گويد زبان اردستاني برگرفته از همان زبان پنج استاني است كه داريوش در زمان حكومت خود ايجاد كرده است زبان اردستاني به زبان رعيتي در بين خود مردم اردستان معروف است در حاليكه اين زبان، زبان رايج دربار بوده است وازآن به زبان پهلوي ياد مي شود وخود داريوش هم به آن زبان تكلم مي كرده است آثار اين اين زبان در مناطقي مانند بادرود كوهپايه برخوار ،خورزوق ،جوشقان به چشم مي خورد و دربعضي تكيه كلام هاي كردستان ،ايلام وشما ل نيز مشاهده مي شود در چهار صد سال پيش مردم زواره ونطنز هم به اين زبان تكلم مي كرده انداما اين زبان در سير تحولات تاريخي در برخي از شهر هاي كشور به فراموشي سپرده شده است .